Historia surfowania w Rio de Janeiro

Początek historii surfingu w Rio de Janeiro

Pierwsze oznaki przybycia surfowania  do Rio de Janeiro   pochodzą z lat 40. i 50. XX wieku. Nie wiadomo dokładnie, jak ten sport się pojawił. Niektórzy twierdzą, że byli pracownikami linii lotniczych, inni opowiadają o turystach, inni w amerykańskich filmach, które już wydrukowały ten sport na ekranach, ale prawda jest taka, że ​​w tym czasie Cariocas było już widoczne na drewnianych deskach wykonanych przez nich samych szybujących na falach na Arpoador Plaża.

Na początku drewniane deski były nazywane „drzwiami kościoła” ze względu na swój kształt. Z biegiem czasu materiał przeszedł pewne udoskonalenia w swoim projekcie, nazwano go „madeirite”, ale dopiero w latach 60. XX wieku zaczął przechodzić zmiany, które na zawsze popularyzują ten sport w samym sercu Rio.

W latach 1962–1963 stolarz z Ipanema zaczął wytwarzać deski i sprzedawać je, rozprzestrzeniając fale, które wcześniej były ograniczone do małych grup praktyków. W styczniu 1964 r. Magazyn O Cruzeiro pokazał, że historia surfowania  w Rio de Janeiro   dopiero się zaczyna, kiedy ogłosiła „sensację” tego lata: „Jest coś nowego pod słońcem Arpoador - które w tym roku nabiera cech hawajskich plaże, z chłopcami szybującymi na grzbiecie fal zrównoważonymi na deskach. A sport ma angielską nazwę: „surfing”.

Profesjonalizacja surfingu w Rio de Janeiro

W latach 60. sport zaczął robić ważne kroki w kierunku większej profesjonalizacji. W 1965 r. Utworzono Federację Surfingu Carioca, która zorganizowała pierwsze zawody. W tym samym roku otwarto pierwszą brazylijską fabrykę desek surfingowych, São Conrado Surfboard, która wprowadziła pierwsze deski surfingowe z włókna szklanego w Rio de Janeiro.

We fragmencie z lat 60. i 70. nowa światowa rewolucja kulturalna miałaby duży wpływ na świat surfingu: ruch hippisów. Rio de Janeiro nie mogło zostać pominięte w tym ruchu, rezultatem tego podejścia było odejście sceny „generacji pokolenia”, znacznie bardziej powściągliwej, aby zrobić miejsce ekstrawaganckim hipisowskim surferom.

Ta faza ewolucji historii surfingu  w Rio de Janeiro   zbiegła się z „odkryciem” miasta Saquarema przez surferów. Często obozowali tam przez całe lato, aby doświadczyć swobodnego kontaktu z naturą, bez dużej infrastruktury. Niektórzy zamieszkali i zrezygnowali z obiecujących miejsc pracy, aby zainwestować w mieście silnymi i fascynującymi falami.

W tym momencie odkryto kilka szczytów w Rio de Janeiro, a sport stał się jeszcze bardziej popularny. Obecnie najlepsze miejsca w Rio znajdują się na zachodzie (Barra, Recreio, Prainha, Grumari itp.), Ale w latach 70. południe było naprawdę głównym etapem w historii surfowania w Rio de Janeiro. Na przykład wydarzyło się coś, co dzisiaj byłoby niewyobrażalne. Na środku plaży ipanema molo przekształciło warunki morskie w coś bardzo dobrego do uprawiania tego sportu.

Zawody w historii surfowania w Rio de Janeiro

Instytucjonalizacja surfowania trwała jednak dopiero w latach 80. Najwyższe ciało sportowe w Brazylii, Brazylijska Konfederacja Sportowa, uznało surfing za sport dopiero w 1988 roku, po pierwszych brazylijskich mistrzostwach surfingu w październiku tego roku. W 1989 r. Shaper z Rio de Janeiro Henry Lelot i jego przyjaciele założyli „Federację Surfingu Stanu Rio de Janeiro” - wówczas drugą federację surfowania w Brazylii.

Pomimo późnego profesjonalizmu surfowaćowania w Brazylii, Rio de Janeiro zawsze było ważnym etapem zawodów. W obwodzie starego świata w Rio odbyło się 10 wydarzeń:

• 1991 - Alternatywa - B. Tijuca (RJ) - Flávio Padaratz, Sunny Garcia
• 1990 - Alternatywa - B. Tijuca (RJ) - Brad Gerlach, Flávio Padaratz
• 1989 - Alternative - B. Tijuca (RJ) - Dave Macaulay, Martin Potter
• 1988 - Alternatywa - Barra da Tijuca (RJ) - Dave Macaulay
• 1982 - Waimea 5000 - Barra da Tijuca (RJ) - Terry Richardson
• 1981 - Waimea 5000 - Barra da Tijuca (RJ) - Cheyne Horan
• 1980 - Waimea 5000 - Barra da Tijuca (RJ) - Joey Buran
• 1978 - Waimea 5000 - Falochron (RJ) - Cheyne Horan, Peter Townend
• 1977 - Waimea 5000 - B. Tijuca (RJ) - Daniel Friedman, Pepê Lopes
• 1976 - Waimea 5000 - Barra da Tijuca (RJ) - Pepê Lopes

Od obecnego  WCT   w Rio odbyło się 11 etapów:

• 2014 - Billabong Rio Pro - Barra da Tijuca (RJ) - Michel Bourez
• 2013 - Billabong Rio Pro - Barra da Tijuca (RJ) - Jordy Smith
• 2012 - Billabong Rio Pro - Arpoador i Barra da Tijuca (RJ) - John John Florence
• 2011 - Billabong Rio Pro - Arpoador (RJ) - Adriano Mineirinho
• 2002 - Coca-Cola - Saquarema (RJ) - Taj Burrow, Mick Fanning
• 2001 - Rio Surf - Arpoador (RJ) - Trent Munro, Mark Occhilupo
• 2000 - Rio Surf - Barra da Tijuca (RJ) - Kalani Robb, Taj Burrow
• 1999 - Maraton - Barra da Tijuca (RJ) - Taj Burrow, Shea Lopez
• 1998 - Maraton - B. Tijuca (RJ) - Peterson Rosa, Michael Campbell
• 1997 - Kaiser Summer - B. Tijuca (RJ) - Kelly Slater, Mark Occhilupo
• 1996 - Rio Surf - Barra da Tijuca (RJ) - Taylor Knox, Ross Williams
• 1995 - Rio Surf - Barra da Tijuca (RJ) - Barton Lynch, Sunny Garcia
• 1994 - Alternatywa - Barra da Tijuca (RJ) - Shane Powell, Rob Machado
• 1993 - Alternatywa - B. Tijuca (RJ) - Dave Macaulay, Fábio Gouveia
• 1992 - Alternatywa - B. Tijuca (RJ) - Damien Hardman, Tom Carroll

Chociaż Rio nie ma znamienitej obecności w obecnym słynnym zjawisku znanym jako Burza Brazylijska, Rio ma już ważnych surfowaćerów wśród światowych szczytów. Tak jest w przypadku Cabofriense Victor Ribas, który zajął 3. miejsce w  WCT   w 1999 roku. Był najlepszym Brazylijczykiem w historii  WCT   do wybuchu burzy brazylijskiej.

W 2015 r. Etap Barra Tijuca został już potwierdzony w oknie między 11 a 22 maja. Mamy nadzieję, że będzie to niezapomniane wydarzenie z doskonałym występem Brazylijczyków, które jeszcze bardziej przyczyni się do historii surfowaćowania w Rio de Janeiro.

Często Zadawane Pytania

Jak kultura Rio de Janeiro wpłynęła na ewolucję i popularność surfowania w mieście?

Żywa kultura plażowa Rio i całoroczna sprzyjająca pogoda znacząco wpłynęły na ewolucję surfowania. Entuzjazm miasta dla sportu na świeżym powietrzu, w połączeniu z kultowymi plażami, takimi jak Ipanema i Copacabana, sprawiło, że było to naturalne centrum surfowania, przyciągając zarówno lokalnych entuzjastów, jak i międzynarodowych surferów.